Rozmyślania przed Wielkim Postem

Przed siebie podążę, choć ślepym duchowo.
Wiem, spotkam Chrystusa; On oczy otworzy,
Bym przejrzał nareszcie, codzienność odnowił
I w życiu nie musiał znów stać na rozdrożu.

Jak celnik Zacheusz chcę zostać z Jezusem,
Obiecać przemianę słów, myśli i czynów,
Dlatego bliźniego przepraszać wyruszę,
Bom pewnie w swym życiu niemało zawinił.

Daleko ucieknę od słów faryzejskich,
Gdyż pycha z obłudą już stoją za drzwiami.
Pokornie, jak celnik, uderzę się w piersi,
Głos w kamień zamienię, by słowem nie ranić.

Powrócę z krainy, co grzechem nazwana,
Jak syn marnotrawny upadnę przed Bogiem.
Poproszę by Jezus oczyścił me rany;
A Wielki Post duszę przemienić pomoże.

13.02.2010

autor

Skaut

Napisany: 2010-02-13 Dodano: 2010-02-15 00:01:36

Ten wiersz przeczytano 2097 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie