Rozpacz
Siedzę cicho w kącie
i łzy żewne ronię
łezkę za łezką oddaję
Oddaję światu oddaję Tobie
Teraz wiem
Że nie zaznam dotyku twego
Ani smaku twych ust
Wiem też
Że kochać Cię będę
Aż po mój zszarzały grób
Gdy sen
Okryje mnie mrokiem i ciszą
Wtedy ty przypomnisz sobie mnie
Pomyślisz o tym jakby to było
Ale ciii... Już nie ma mnie...
autor
Kopcik
Dodano: 2005-05-17 17:25:29
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.