Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Rozpacz

łez potoki wzbierają
a strach rozdziera duszę
z serca połamanego nic nie zostało
teraz tylko błagać o słów parę muszę
ja w Twoich myślach podłym odpadem
śmieciem niewdzięcznym
bzdurnym koszmarem
mój Ukochany
cierpię potwornie
ocean łez przez ten czas wylanych...
wciąż Ty jedyny w marzeniach świecisz
w kawałkach serca
wszędzie Ty, w kamieniach, powietrzu

zakopcie mnie gdzieś głęboko
wyrzućcie do rowu ciemnego
przebijcie cierniem me ciało
pobijcie mnie gdzieś daleko
poćwiartujcie na części
lwom na pożarcie
moja dusza cierpi
a ja wybaczę
wszystko zniosę
i przetrzymam
będę silna, bo kocham

wypchnij mnie z okna
zawieś na linie
kroj ją powoli
póki nie zginę
strzel do mnie ze swej niepamięci
bij we mnie mocno
chcij mojej śmierci

a gdy krwią jedną cała będę
napluj na mnie z odrazą

tak to wszystko rozrywa me serce
nie mam prawa już pragnąć niczego więcej...

najsmutniejszy wiersz jaki kiedykolwiek napisałam...

autor

Krasnolina

Dodano: 2007-07-07 00:50:35
Ten wiersz przeczytano 476 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

idol23 idol23

Wiersz niezly, ma mocne przeslanie. Jest smutny, i
powiedzialbym troche "brzydki", to wina niektorych
slow, albo ich kolejnosci. Jednak mowi o czymsc, warto
bylo poswiecic ta chwile, zeby go przeczytac. Jeszcze
troche pracy... Pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »