Rozpacz

Skąd wiedzieć mam że ta nicość nie jest końcem żywota?
Skąd był, i dokąd zmierzał moj jedyny!
Skąd tyle niepewności, rozpaczy...
cierpienia..
Czy nie łatwiej, czasem podciąć sobie skrzydła żeby nie zmęczyć się przy wznoszeniu?
Czy może lecieć w strugach wiatru pomieszanego z mgłą ostatniego poranka
I nie uzasadnioną chęcią posiadania Twojej czułości?
Chciałabym móc poczuć powiew wiatru na przemian z Twoim uściskiem
Czy o zbyt wiele proszę?
Gdzie jest punkt zaczepienia?
Co robić gdy zabraknie oddechu by przezwyciężyć całe nagromadzone zło? "

autor

rollsroyce

Napisany: 2010-03-26 Dodano: 2010-03-26 22:28:59

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie