Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Rozpal we mnie płomień...

Wśród czterech ścian pustego pokoju jestem ja słychać tylko dżwięk muzyki i szczekanie psa
siedzę w milczeniu i w cichym westchnieniu czekam...

melancholia po woli sprawia,że mą duszę ogarnia pustka a serce staje się lodem

przechodzący dreszcz i chłod sparaliżował moje ciało
nie wiem jak długo wytrzymam jeszcze czekać...

Proszę!Nie pozwół mi czuć dłużej tego chlodu,bo chcę płonąć znowu!

Przyjdż!lecz Ty nie słyszysz pragnień mej duszy wołania ,bo pewnie inny płomień rozpalasz...

pozostanie mi tylko czuć ten chłód aż stanie sie cud i w końcu Twoje ogniste płomienie staną się Twym utrapieniem

przyjdziesz wiec do mnie i wśród czterech ścian zaczniesz rozpalać płomieniem mój mnelancholijny stan

tak po kolei rozpalaj co chcesz nawet gdy płomień już malutki jest
rozpal mój umysł,mą duszę i zmysły
niech bedzie gorące me cialo i
polecą z niego iskry ,które
stopią serca lód i rozpali się w nim płomień na zawsze znów

autor

marika21

Dodano: 2008-03-12 23:00:22
Ten wiersz przeczytano 1024 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Sielanka Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »