Rozplątanie
skąpo odzianą duszą
lekko zdartą myślą
spraną ikrą do życia
poznałem świat
pejzaż kolorów i barw
gdzie nieznajome czuję
spojrzenia
tykam dłonią tego
co było mi
niewidziane
pragnąc i chcieć
żądać i łkać
na końcu wreszcie
stanąłem przed lustrem
ujrzałem sen
jak szczęśliwie
można przy boku
uczuć radośnie stać
autor
Hezid
Dodano: 2015-05-12 11:34:29
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
"skąpo odzianą duszą"- pięknie.
Tekst dobry ale te wersy mi nie leżą: "można przy boku
uczuć radośnie stać"
Pozdrawiam:))
Udany wiersz z bardzo dobra puenta. Pozdrawiam.
Uczucia potrafią zamieszać w głowie:)...z
przyjemnością przeczytałam:) Pozdrawiam ciepło
Pięknie opisana burza uczuć i poszukiwanie drogi. Z
nadzieją i radością w tle..
Pozdrawiam Cię Hezid bardzo :-)