Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Rozprawa


Zatrzymałem się w pół-życiu
i dążąc do w pół-śmierci
Z niewidomych przyczyn
wciąż istnieję
(dość jednak powierzchownie)

Znikome funkcje jakie
pełnię w społeczeństwie
To jest obywatel, to jest syn
To jest gryzipiórek

Wskazują na to
Wszak jednak najbardziej
Jestem człowiekiem
któremu w głowie głupoty

Nie, nie lubię wtorków
Ani gdy zimno
Ale najbardziej nie lubię
ciepła w mym chorym sercu

A mój obłąkany mózg
Ten nieokiełznany Daimonion
Myśli jedynie o świętości
i o Bożym królestwie

Na ziemi

autor

Poukładany

Dodano: 2020-02-11 01:19:25
Ten wiersz przeczytano 598 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Eve85 Eve85

Interesująco aczkolwiek przy tak wietrznej aurze
(ostatnio) ;) trochę ciepła by się zdało ;)

karenka karenka

ciekawy wiersz w poetyckim duchu-czasami te niewiele
znaczące funkcje są bardzo ważne i
potrzebne,...czasami szukamy dowartościowań,bo takie
uczucia pustki o których piszesz nie są na pewno obce
nikomu...dobrze sercu pozwolić mówić...pozdrawiam
serdecznie*

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »