Rozprawa o anielskości
Kim są anioły- magiczne stworzenia o
nieskazitelnej wręcz posturze i
doskonałym
czysto anielskim, niebywałym
charakterze?
Pulchne, malutkie Cherubiny w splotach
kędziorów złocistych, rozkoszne z łukiem
Amory, miłości niewinnej symbolem
będące.
Groźne i mroczne Serafiny, anioły z nieba
za
bunt strącone, między szeregi diabelskich
pomiotów na wieki wieków już wtłoczone.
Bajką czy mitem jest ich oblicze, czy
też
rojeniem- by lepiej było. Są w ludziach czy
też
wokoło tylko, poświatą swoją nas
otaczają?
Skrzydeł piórami jak tarczą nas chronią,
przed
złem zewnętrznym i tym co wewnątrz, czy
też
dobra wszechobecnego starą jedynie są
ikoną?
Czy dni pochmurne się ich imają, chandry,
ból
głowy, skrzywione miny, ciasne mieszkanie i
biedy kapkę, wrzeszczące dzieci czy
posiadają?
Są. W obraz ich idealny wierzymy
święcie,
czy jednak czasem anioł człowieczy, nie
siedzi
gdzieś obok, cichutko do nas wyciągając
rękę.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.