Rozprawa o duszy i ciele
Dusza i ciało idą razem w parze
są nierozłączne prawie.
Co robi ręka w ciele fizycznym,
to samo ręka robi mentalnie.
Nasza powłoka cielesna
jest narażona na brud i zarazki.
Zaś dusza na czerń grzechu,
gdy życie podsuwa swoje obrazki.
Brud z ciała zmywamy wodą
duszy brud zaś przez sakramenty.
Trzeba dbać o ciało i duszę,
pielęgnować nasze powłoki
krocząc przez życie trudne.
Lecz na końcu naszego istnienia
odłancza się duch od ciała.
Jedno jest grzebane w ziemi,
a drugie żyje w chwale Pana.
Choć bywa czasem że śnimy
sny piękne,
niech dusza zawsze w ciele
pozostaje wiernie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.