Rozradowana znów...
dłonie splecione jak wianek stokrotek
współobjęci zbliżamy swe serca
nadzieja na migotanie gwiad w umyśle
tęsknota za wspólnym życiem
tak nagle znów się czas cofnął
emocje tańczą w całym ciele
chiałabym móc usiaść rozgrzana na trawie
lecz wciąż mam ochotę latać
z miłości do Ciebie
...
autor
wobuaini
Dodano: 2006-11-27 20:28:27
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.