Rozstanie
Chociaż proszę byś została jeszcze,
Moja prośba się czynem nie ziści.
Ty odpływasz z jesiennym deszczem,
Jachtem, który ma żagiel swój z liści,
Gdy odpłyniesz w nieznaną mi stronę,
Wiatr zaniesie ci moje westchnienia,
Wszystkie spiszę na liściu czerwonym,
Lecz ów fakt już niczego nie zmienia.
Brylant słony oznaczał wzruszenie,
Gdy burzyłaś odejściem mój spokój,
Rozsypałaś jak piasek marzenia,
W sercu dziwny gotując niepokój.
Muszę zebrać swe myśli wzburzone,
By zobaczyć, co w nich pozostało,
Bo nie wszystko być może stracone,
Choć uczucie odeszło na stałe.
Gdy zapukasz do drzwi mego domu,
Abym zechciał swe serce otworzyć,
Tego faktu nie zdradzę nikomu,
Bo się nie chcę przed ludźmi ukorzyć.
autor
jarmolstan
Dodano: 2008-12-28 16:06:34
Ten wiersz przeczytano 957 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
zawsze rozstanie powoduje nowe znajomości - uwierz mi
- sam to osobiście przeszedłem.....pozdrawiam i na
plus!
Tak,rozstania są trudne a powroty pewnie jeszcze
trudniejsze ale życie nas uczy-śliczny i optymistyczny
wiersz-pozdrawiam!
Rozstania są zawsze bolesne,choć uczucie odeszło to
nie można dać się upokorzyć
Rozstania nie należą ani do łatwych,ani przyjemnych,a
dać się upokorzyć? Nie przed każdym można serce
otworzyć,a uczucia-te muszą same pokierować zgodnie z
Twoją wolą..wiersz ładny..powodzenia
Czasem trzeba się ukorzyć i marzenia za próg wpuścić,
może wtedy ona zostanie gdy zobaczy, że pokonałeś
własną dumę.
Piękny tekst. Jedyne czego bym się "czepiała" to brak
średniówki. I w tym zdaniu cyt. "Moja prośba się
czynem nie ziści", wyraz 'się' troszkę zgrzyta w tak
ułożonym zdaniu.
ładny melodyjny wiersz, rozstania są zawsze bolesne
Zawsze rozstanie niosą ze sobą smutek, ładny wiersz,
dobrze zrymowany i jest nieźle poprowadzony.
wielkim smutkiem i nadzieją dyktowany wiersz zmusza do
rozważenia miłości
A może tak ,,chociaż uczuć zostało też mało''- tylko w
tym miejscu. reszta jest bardzo super.Świetnie
prowadzone słowa w formie monologu do drugiej osoby z
małą nutką nadziei.Wiersz jest bardzo ok.
Rozstanie boli. Wie o tym osoba, która to
przeszła...Pozdrawiam ciepło.
No właśnie....odwieczny dylemat...serce walczy z
umysłem...miłości ciężko się wyzbyć ale często sami ją
niszczymy poprzez własną dumę dlatego że chcemy
zachować pozory.Bardzo oryginalne metafory. Kapitalna
ostatnia zwrotka.
Piękny wiersz...
Rozstania są bolesne,ale powitania??Pozdrawiam
Podoba mi się ten żagiel z liści. Pozdrawiam !