Rozstanie

Rozstanie.
Twarzą w twarz.
Serce rozrywa płacz.
Dusze grają w rytm żałobnej pieśni.
Nikt nie rozumie.
Nie zna tego widoku.
Dla nas on zrozumiały.
Od tej pory.
Samotni wśród tysiąca ludzi.
Strach, pokusa i wiara.
Będą nam towarzyszyć.
Skazani przez niespełnioną miłość.
Wkroczymy w nową.
Nieznaną.
Inne oko będzie patrzyło na świat.
Innym spojrzeniem obdarowywało
tych samych ludzi.
Będzie jeden drogowskaz.
Na tej ścieżce życia.
To Bóg określił kierunek
Wschodzącego słońca.
Ono
Nigdy nie zgaśnie.
Będzie trwać zawsze
W nas.
W sercach,
Które już nigdy nie złączą się
W rytm Mendelsona.
Nie powtórzą "TAK".
Nie pójdą w świat razem.
Na rozstaju dróg pójdą innymi ścieżkami.
Wśród różnych priorytetów i cnót
"Wiara, Nadzieja i Miłość"
W sercu wyryte.

autor

flowers07

Dodano: 2008-07-06 12:51:11

Ten wiersz przeczytano 826 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie