Rozstanie

Dawnych wspomnień czar.

A więc dobrze,- rozstaję się z tobą,
Tak spokojnie,bez smutku i łez,
Miłość w życiu jest tylko ozdobą,
Każde szczęście ma jakiś swój kres.

Gdzie te nasze gorące marzenia
Co wzbudziły w nas miłość i szał?
Gdzie twe usta pachnące, gorące,
Będę długo w pamięci je miał.

Choć kochałem gorąco,nad życie,
Czemu dłużej nie mogło tak być?
Może kocham cię jeszcze choć skrycie
I to dla mnie już musi tak być!

Z tobą zawsze tak było cudownie,
Szczęście prysło i nie ma już nic,
Teraz patrzę na pustą widownię
Ciebie nie ma,-i z tym muszę żyć!

Ty patrzyłaś na mnie tak smutnie,
Że pożegnać zabrakło mi sił.
Postąpiłem zbyt może okrutnie,
I to dla nas już musi tak być!

wiersz z domowego pamiętnika,wpisany w latach 50-tych XX w.Odtworzyłem go z pamięci. Zapomniane fragmenty uzupełniłem własnym tekstem.Autor mi nie znany.

autor

Zdzisław Wysoczarski

Napisany: 2002-12-06 Dodano: 2006-02-18 03:20:15

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie