Rozstanie.

Dzieli nas kawiarniana ława
Wino jest gorzkie, wystygła kawa
Twe oczy wciąż gdzieś uciekają
A usta? Usta słów nie mają.

Oboje wiemy co to znaczy
Minął czas zaklęć i rozpaczy.
Nie da się już tych kart odwrócić
Są zgrane, trzeba je wyrzucić.

Siedzimy, cisza w uszach dzwoni
Zmięta serwetka w twojej dłoni.
Brzęka łyżeczka w filiżance
To na niej ja zaciskam palce.

Niby już wszystko powiedziane
Nieodwracalnie rozegrane.
Jednak gdy ostatecznie się żegnamy
Twoje ręce drżą, gdy dotykam je ustami.

autor

zdzisław

Napisany: 2007-03-02 Dodano: 2007-03-02 11:37:14

Ten wiersz przeczytano 738 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie