Rozszalałe emocje
Nieruchomo sparaliżowana strachem
który przysiadł na barkach
stoję w bladozłocistych promieniach.
Nabrzmiałe żyły na skroniach
więzadła na szyi napięte
wydobywam cichy odgłos samotności.
Bolesne ukłucie nostalgii
w sercu demon rozpaczy
pompuje krew i odbiera spokój.
Spływa ciężka fala beznadziei
szaleje żywa wyobraźnia
w głowie istny galop myśli.
Komentarze (90)
Wiersz pełen emocji. Peelko, balet kojarzy mi się z
muzyką i tańcem, który przenosi mnie w inny świat i
uspakaja, a gdy czytam Twój wiersz mam burzę w głowie,
może dlatego, że nie doświadczyłam samotności więc nie
powinnam wypowiadać się na ten temat. Pozdrawiam
autorkę bardzo serdecznie.
Bardzo mocny,emocjonalny przekaz.
Niestety znany mi z autopsji,
ale można ten stan zmienić,
nie jest to niemożliwe.
Pozdrawiam serdecznie:)
Samotnosc to moj staly lokator pozdrawiam
Wsłuchaj się w swojego serca bicie, ono jest jeszcze
gotowe na wiosny promienie. Samotne nie drepczą
gołębie, gdy ziarnem nie darzy życie. Będzie dobrze
Ilono, uśmiech posyłam :)
samotność potrafi piruety nam wykręcić:)
pozdrawiam:)
Ilonko dobrze wiem o czym piszesz bo Smutek I
Samotność to siostry ale nadejdzie wiosna radosna i
nową miłość zbudzisz uciekło Ci e w promieniach
pozdrawiam serdecznie:)))
Witaj po przerwie
popraw Sobie "promieniach"
"samotność to wielka trwoga"- Dzem
pozdrawiam:)
Dobrze, że jeszcze Cię słychać, jest szansa, że ktoś
usłyszy Twój "cichy odgłos samotności" i przytuli, nie
możesz się poddawać, ściskam serdecznie
Samotność trzeba wygonić i nie dać się
beznadziejności, przecież tyle ludzi czeka, żeby podać
rękę. Pozdrawiam
Witaj Ilonko
Sutkiem powiało z wiersza
Mamnadzieję ze to chwilowe
Pozdrawiam pogodnie :)
Dobrze ujęta samotność w wierszu:) Pozdrawiam z
uśmiechem :)
nie miało być w pierwszej zwrotce (promieniach ) a
może się mylę.
Witaj ilonko po krótkiej przerwie. Myśli tańczą, ale
smutno. Miłego
Piękny chociaż smutny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
"balet myśli"- to ładnie powiedziane, ale za
delikatnie na samotność :)
Samotność nigdy nie będzie naszym sprzymierzeńcem.
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam:)