Rozterka

(żeby NIKT nie musiał przejść tego, co ja...)

Znów natchniona nadzieją miłości,
Uśmiech spędza smutek z twarzy mej.
Czy ona na dobre w mym sercu zagości?
Ty powtarzasz mi wciąż: śmiej się, śmiej.
Moje oczy zaczynają wierzyć w to co widzę
Moje serce ślepo wierzy w miłość Twą.
Drzwi szeroko otwarte, lecz uważaj – nienawidzę,
Gdy ktoś mnie okłamuje, nie wierzy w miłość mą.
Ja Tobie wierzę, mam nadzieję że Ty mi też,
Choć Ona chce nas skłócić i rozdzielić.
Nie uda jej się – chyba że tak bardzo chcesz,
By moja twarz nie potrafiła się weselić.
Nie potrafię się uśmiechać, kiedy przy mnie nie ma Ciebie,
Nie potrafię przestać myśleć o oczach Twych.
Kiedy jestem z Tobą czuję się jak w niebie,
W wyobraźni widzę radość, szczęście, łzy.
Radość – przy Tobie, łzy – gdy odejdziesz.
Szczęście – niedoścignione marzenie me.
Być może w Jej ramiona wejdziesz,
Być może z Tobą spędzę życie swe.
Może nie całe, lecz tylko kawałek,
Lecz fragment ten w mej pamięci zagości.
Może odejdziesz, zabierając serca odłamek,
Nie wiedząc, jak bardzo cierpiałam z miłości.

A co będzie, jeśli Ją wybierzesz?
Nie wiedząc, że to tak bardzo zaboli.
A co jeśli mnie zapytasz: „Czy będziesz
Aż po grób ze mną w doli i niedoli?”
Co wtedy odpowiem – nie wiem.
Nie chcę odpowiadać na nie zadane pytanie.
Ale wiem jedno – czuję coś do Ciebie
I nie będę czekała na diabła wołanie.

dla M.

autor

cytrynka

Dodano: 2004-11-27 17:26:12

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie