Rozterki nad ostatnimi...

"Rozterki nad ostatnimi tchnieniami książki".
08.01.2021r. piątek 11:12:00

Rozterki nad ostatnimi tchnieniami książki,
Bo, albo wszystko napisane,
Albo wszystko przeczytane.

Rozmyślania, myślenie co dalej u bohaterów
W kolejnych tomach, jeżeli są.
Lub dlaczego tak losy się potoczyły.

Nie ma co wracać i czytać od nowa
Jeżeli to nie Biblia,
Bo wszystko inne najlepiej zająć innym czymś,
Bo tak wiele do czytania na całym świecie.

Rozterki rzecz jasna i pewna,
Są w jakiejś tam formie u każdego z nas.

Biblioteczka się powiększa,
Książek przybywa,
Od tematyki wiara
Po współczesną, tzw. popularną
Aż po wspaniałą naukową.

Książki kupione, te w większości,
Jakieś dostane, lub odziedziczone samowolnie
I te w gratisie w prezencie otrzymane.

Czekam znów na jedną gratisową do prenumeraty.

No i są tam też moje własne, autorskie!

Rozterki nad ostatnimi tchnieniami książki,
Bo nie o spalenie, zbezczeszczenie
Mniejszego lub większego dzieła chodzi,
Ale o ostatnie ich stronice.

A czasem nawet fragmenty,
Zwłaszcza poezji zdarzyło mi się modyfikować,
Robić remiksy.
A może tak dopisać, zrobić własną kontynuacja wątków,
Kolejnych rozdziałów i lub tomów książek?
By zakończenie było jeszcze oddalone?

No i jak do tego prawa autorskie?

No i poszła książka w obieg,
Ktoś powie z podtekstem,
Że ona się puszcza,
Ale czy macana przez tysiące
Par dłoni i muskana wzrokiem tysięcy,
Czy taka się jeszcze nada?

Dawno nie byłem w bibliotece,
Ale jak bywałem to przez wiele lat
I wypożyczałem ogrom książek
Jednocześnie.

No, ale wtedy nie miałem swojej
Lub miałem nie aż tak rozbudowaną biblioteczkę.
Kiedyś to będzie osobny, duży pokój.
Własna, prywatna czytelnia.

No i jak taka książka może wpłynąć na ocieplenie klimatu?
Rozterki, a właściwie wspomnienia,
Do książek już zapomnianych, czytanych,
Może tylko w fragmentach prześwitujących
Czytanych zimą, przy świetle, przy kaloryferze
Czy to przy własnym biurku,
Czy w pokoju u pradziadków,
Albo w kuchni u dziadków.
Czasami w pokoju dziennym u rodziców,
Zazwyczaj słuchając wtedy muzykę.
No i w sypialni u rodziców
Siedząc na małym, plastikowym, niebieskim krzesełku.
To krzesełko jeszcze przetrwało i w archiwum schowane.
Mała, biała, drewniana Ryczka pradziadków
Niestety uległa próbie czasu.

Rozterki nad ostatnimi tchnieniami książki,
Jaki w głowie się znajdowały
Przeniosły mnie w pewien świat,
W stronę pewnych wartości i intymności.

Nie wszyscy czytają,
A właściwie większość
I nie wytłumacz ich to,
Że niby nie chcą mieć wpływu na ocieplenie klimatu
I podwyższenia poziomu wód.

Dlatego ubożeje poziom intelektualny,
Ale chociaż można być inteligentnym bez czytania
To niemniej książki mają na to jakiś wpływ.

Miło mi, że znów u mnie jesteś :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2021-01-08 Dodano: 2021-01-09 11:28:40

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie