A rozum?
Chociaż to samo noszą imię
i świat ich poznał w jednej dobie,
to nie ma zgody między nimi,
bo ciało sobie, dusza sobie.
Ono spokoju się domaga,
działaniem żadnym nie chce trudzić;
ona do lotów ze snu zrywa,
zanim pobudkę zagra budzik.
A ja, rozdarty między nimi,
zmęczony nieustanną walką,
głowię się nad tym, co to będzie,
gdy kiedyś w końcu się rozstaną.
Czy razem z ciałem w proch się zmienię,
czy nieśmiertelność z duszą zyskam?
Gdzie szukać wiedzy? Znasz odpowiedź?!
Pisz na e-rozum@kryśka.
Krystyna Bandera
Wiartel 20.04.2015
autor
Zora2
Dodano: 2015-04-20 15:56:58
Ten wiersz przeczytano 1915 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Spotkałam sie z Jego twórczością. Za porównanie -
dziękuję :)
ZOra2 czy znasz może wiersze Bronka Kozieńskiego?
Podobny klimat u Ciebie. To są inne wiersze, ale
klimat zblizony.
cii_sza - dziękuję :)
Świetny, nawet w pewien sposób uśmiech wzbudza
puentą:)
Rozum jest częścią naszego ciała, dusza jest za to
doskonała. Pozdrawiam: dziękuję za poświęcenie czasu
nad moim"Dylematem " postaram odpowiedzieć, na część
pytań, jak znajdę dłuższą chwilę pozdrawiam: ))).choć
przyznam że ciągle się uczę pisania. Sam nie wiem, czy
coś z tego będzie, ale w każdym wierszu jest przekaz,
a ja wiem jaki.To tylko Polaków życie. .Nie wszędzie
życie wysłane jest różami. Jeszcze raz pozdrawiam.
:) Niebawem...
Celina Ślefarska
- dziękuję. Pozdrawiam :)
Zosiak
- pisz Kochana. Czekam. Pozdrawiam :)
Miło Cię poczytać :)
Nie napiszę... :)))
Bardzo dobry wiersz i refleksja do rozmyślania:))
obywatel69
-dziękuję. Pozdrawiam :)
serce czy rozum, dusza czy ciało, dobre :) pozdrawiam
bo mini, misiaala
- dziękuję :)
jak zwykle - świetny wiersz, daje do myślenia.
Zoro, ciało roztańczone
nie może być nijakie!
w dodatku pedagogiczne :)
bo mini
Twoje protesty na nic się zdadzą :) ale w imieniu
ciała dziękuję za obronę :)