Rutyna

Przez rutynę,idzie popaść w samotność,pozdrawiam.

No wiem, że jemioła to pasożyt drzew. Tak mi żona
powiedziała. Jej śp. tatuś był biologiem. Serdecznie
pozdrawiam.

Smutna ta rutyna..Nie warto coś zmienić? Zresztą..i
kto to mówi :(.. M.

Krótko, zwięźle, a tak wiele, wzruszyłaś, pozdrawiam:)

Moja droga, jemioła rośnie na świętym drzewie dębie,
chyba że była zaszczepiona na inne drzewo. Mówią, kto
się pod nią pocałuje, szybko się popierze a ich
związek będzie udany.Odnośnie wiersza, rutyna, to
najgorsza rzecz na świecie, idziesz na oślep, człowiek
idzie pewnie nie rozglądając się, pewny a w między
czasie znaki poprzestawiano.
Pozdrawiam

Najgorsze co moze byc, gdy wpadamy w rutyne i brak nam
spontanicznosci, boje sie, ze ten stan przychodzi z
wiekiem...

nie popadasz w rutynę przy pisaniu, jesteś dobra i w
rymach, i bez :)

Nie jesteś sam na tym świecie
Nie czytaj o ludziach tylko w gazecie
Bo jeśli tylko czegoś bardzo chcesz
To wszystko już dzisiaj możesz mieć

rutyna i codzienność zabija miłość

Witaj Ninoczka, wszystko napisane co najlepsze, co ja
mam napisać, jestem spóźniony, nie mogłem
wcześniej.wiersz ładny. taki malec a ile prawdy
wygarnął.
ślicznie Ninoczka, pozdrawiam.

Nie ma nic gorszego jak popaść w taką rutyne. Świetny
wiersz, pozdrawiam!

Dużo smutku-piękne i nowatorskie metafory.

Na jakimkolwiek drzewie rośnie jemioła, jest ona
pasożytem. jeśli umieściłaś ja na płaczącej wierzbie,
metaforycznie jest jak judaszowy pocałunek. W krotkiej
treści sens się mieści.

Ninoczka smutny wiersz :( ale aż pryska prawdą
,niestety.pozdrawiam

ciekawy wiersz...jemioła znak miłości, przyjaźni,
zaufania...chociaż dzień jak co dzień, wiecznie taki
sam, jednak idziemy dalej, często pod górę, targani
żalem i goryczą