rycerski poemat

Gdy wyjmuję swój miecz
gotowy jak zawsze splamiony
krwią niewinnych kartek które
czekają kiedy znów zacznę
bawić się w literowym teatrze.

To myślę najpierw
jak wyrazić swe myśli które kłębią się w umyśle
i o których poprzez myślenie
kiedyś pomyślę

z satysfakcją.

i poprostu zaczynam
ubierać w słowa pomysły
wystarczy mi głowa odrzucam
zmysły kłujące wyobraźnię
to właśnie milcząca mowa
wyraźniej niż prosta droga
pokazuje czym naprawdę jest swoboda
a gdy się wątek załamuje
to piszę od nowa ponownie
słowem maluję aż nastąpi zgoda

kończąc cokolwiek pozostaję krytycznym
wobec działania swego
bo wiem że niedługo zrobię
coś lepszego.

PS: pomyśl o czymkolwiek
a ja pokaże Ci że
Twoja myśl zawiera cząstkę
piękna
niczym ręka królewny
czekająca na pocałunek który
uczyni nieśmiertelnym wizerunek
Twej osoby w postaci
literowej ozdoby pogrążonej w wieczności
szukającej zrozumienia i wzajemnej miłości.

autor

wojtaszek

Dodano: 2007-03-05 12:44:24

Ten wiersz przeczytano 869 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie