Rydwany życia

Te same dni, godziny, minuty
Jednakowe kartki kalendarza,
Lawina myśli czasem zatrutych
Pustką zdarzeń, co wigor obnaża.
Za palisadą marzeń skulonych,
Kiedyś realnych, płonących ogniem,
Może leniwie niedokończonych
Zapadła cisza i nic tu po mnie.
Nieujarzmione rydwany życia
Pędzą na oślep szukając nieba
A ja z uśmiechem patrzę z ukrycia
Bo mnie już więcej nic nie potrzeba.

autor

JFG

Napisany: 2005-09-29 Dodano: 2005-09-30 08:07:25

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie