Rysie mego rysu...
myśmy pierwociną tego Świata-przecież to cud-my-zycie-nie niszczmy swą chaniebnością tego co piękne-wspołtwóżmy będąc a nie bądźmy niszcząc
O niepewności zalany mój losie!
W którym to scenariuszu miejsce jest i dla
mnie
By spisywać sceny życia mego ...
Przez Ciebie daną szansą- usłanego
Jam jak atrapa – jak kwiat na pustyni
Pełen nasycenia wody ,która nadzieją
wzniecana owocuje
Choć zmrużone oczka me…
Świat szarości …
Widzieć nie!
Dana wiara tak zezwala…
Aby ziszczać obraz duszy
utęsknionej…
Cierpliwości choć wścieklej chylić czoła
swej
A po co te zmagania ?
Po co troski?
Łez konania?!!!
Tym spróchniałym już powiadam:
Miłości pragnąc lecz nic nie dawać to jak
zniszczenie
Miłością żyć ,ofiarować okruchy tej
wyprutej z serca twego
To jest skarb
Oto miłość ,
Którą jedynie pomnażać ,
Rozdawać się pragnie…
jakże wymowna jest miłość -jak czysta i nieokiełznana w swej prostocie-pozwólmy jej trwac-a danym będzie nam ją posiadać
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.