Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Rysunek(poezja pisana prozą)

Nigdy nie zwracał uwagi na rysunek, który miał od zawsze w pokoju. Zasłaniał go, czy to książkami, czy innymi rzeczami.
Kiedy dorósł, leżąc na łóżku przyglądał się temu, jak matka segreguje stare zdjęcia. Wśród nich znajdował się ów rysunek. Pierwszy raz w życiu zaciekawiło go to, kto jest na nim narysowany. Spytał się wiec matki, co to za mężczyzna. Po chwili namysłu kobieta zaczęła opowiadać. Przed tym jednak jeszcze zapytał się, jak takie coś mogło znaleźć się w ich domu, a tym bardziej w jego pokoju. Kobieta, jakby od razu przypomniała sobie historię, którą to niegdyś słyszała. Rysunku tego nie widziała bowiem od lat. Przypuszczam, że nawet o nim zapomniała.
Okazało się, że mężczyzna ów był bliskim przyjacielem jego prababki. Jednakże z całego jej uwielbienia do niego, to nie ona narysowała młodzieńca.
Portret zrobiła jego narzeczona, rok przed wybuchem Wielkiej Wojny. Była to kobieta ciężko chora na suchoty, a rysunek ów wykonała na kilka dni przed śmiercią. Nie znała jej imienia, tak jak i ja. Nie jest to ważne.
Obiecał jej on, że będzie nosić rysunek do końca swoich dni. W rok później, podczas ciężkiej żałoby powołany został do wojska. Zdjęcie swojej ukochanej i swoją podobiznę zawsze trzymał obok siebie. Zginął w następnym roku, z rysunkiem i zdjęciem w mundurowej kieszeni. Możliwe, że była to ostatnia rzecz, o której przed śmiercią pomyślał i trzymał ją w rękach.
Kochankowie nie leżą we wspólnym grobie. Nikt nie wie, gdzie znajdują się ich mogiły. Matka powiedziała, żeby przypatrzył się dokładnie.
Po obserwacji na krańcach rysunku zobaczył minimalną, czerwoną plamę, a oczy młodzieńca jakby zaczęły patrzeć się na niego.
Po tym wszystkim rysunek został oprawiony w przepiękną ramę i zdobi dom potomków jego najukochańszej przyjaciółki.

Jakub M. Napisano w dn. 19.04.2021 Na przystanku w Śremie.

autor

Human

Dodano: 2021-04-19 19:57:32
Ten wiersz przeczytano 1124 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

Sotek Sotek

Miłość to moje klimaty, piszę tylko o niej. Twoje
opowiadanie przeczytałem z zaciekawieniem i pozostaję
w jego refleksji.
Pozdrawiam.
Marek

Annna2 Annna2

Dżumy i wojny zastają ludzi zawsze zaskoczonych". To
Camus.
Trudne wojenne losy- dramatyczne.
I śmierć co rozdziela.

Podoba mi się.

JoViSkA JoViSkA

Interesująca historia miłosna :)
pozdrawiam :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »