Rytm oddechu

Zgaszona lampka ślepi mnie bardzo
Bo już nie ma nic... Bo już nic nie warto...
Tępy nóż tak bardzo rani moje dłonie
Sens wszystko straciło... Tak po prostu odeszło...
Uśmiechy ludzi wciąż o łzy mnie proszą
Tylko smutek i żal tak bardzo potrzebny
Brak rytmu brak dźwięku wszystko głuche
Kiedyś Twój krok był równy biciu mego serca
Kiedyś Twój oddech głęboki... drżący...
Dziś już tylko wspomnienia... pamięć...
I tylko czasami próbuję przypomnieć sobie
Jak brzmiał ten idealny rytm Twego oddechu...

autor

młoda88

Dodano: 2005-04-05 22:07:17

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie