Rządy Króla

Król siedzi na tronie i tak lamentuje.
Moja droga królowo, źle się dzisiaj czuje.
A cóż to takiego stało się mój Panie
Czyżby zaszkodziło dziś Tobie śniadanie?

Nie wiesz moja Pani co się tutaj dzieję?
Cały naród Polski z nas się wszystkich śmieje
Ależ mój ty Panie nie bądź sobie katem
Czas nadszedł połączyć siły z Wielkim Bratem

Już to uczyniłem moja ukochana
Na telefon czekam od samego rana
Cóż, telefon milczy mój ty mężu drogi
Czas by rozprostować sobie trochę nogi

Król grzecznie poprosił, każ osiodłać konie
Muszę zacząć walczyć dziś w samoobronie
Siodłać konie mój ty luby?
Doprowadzisz się do zguby

To co robić lud się śmieje
Przecież wiesz że źle się dzieje
Żona wszystko przemyślała
Tak do męża powiedziała

Słuchaj mnie moje maleństwo
Takie rządy to przekleństwo
Musi powstać nowy rząd
Stary zaś wyrzucić w kąt

Król strapiony z tronu wstaje
Do narodu tak nadaje
Naród mój wciąż żyje w gładzie
Wybacz wybacz mi narodzie

Dziś dostałem od was burę
Czas już przejść na emeryturę
Młodość niech swe rządy zacznie
A wy obserwujcie bacznie

I koronę swą zdejmuje
Pani! Już się dobrze czuję
Naród bije mu pokłony
A on szepcze tak do żony

Ja dostałem od nich lanie
Niechaj nowy rząd nastanie
I szczęśliwy król z królową
Poszli dalej drogą nową

autor

wiesieczka

Napisany: 2007-08-06 Dodano: 2007-08-06 13:42:12

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie