Rzecz kobieca.

smutna z tęsknoty
wzdycha, patrzy po ścianach
raz się uśmiecha
a tu znów załamana

łez wodospad wylewa
obwinia się za słowa
porusza iskrę nadziei
w chwilę znów zła od nowa

czasem myśli, że już dosyć
po czym niezmiernie wychwala
gdy usłyszy - kocham
udając, że nie czekała

serce nasyci w komplementy
a obojętnością odpowie
lecz przecież pragnie zachęty
bo tylko to ma wciąż w głowie

kokietka z tajemniczym uśmiechem
wciąz dobrze grać próbuje
palcem obwija kosmyki
zabawia, uwodzi, czaruje

pewna swoich wdzięków
tysiące sobie robi nadziei
a gdy coś nie po myśli
rozpacza, próbuje się zmienić

nie wie jaką decyzję podjąć
lecz wie co ją podnieca
taka jest u młodej
i taka rzecz kobieca

autor

Voilla

Napisany: 2009-10-01 Dodano: 2009-10-05 17:55:52

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie