o rzeczach oczywistych
Specjalnie dla Agnieszki, zmyślą o Agnieszce,wg wyboru Agnieszki.
Trzeba przeżyć ból - by opisać
cierpienie.
Trzeba dotknąć nieba - by rozkosz
zapisać.
Trzeba stracić nadzieję - by cenić
złudzenia.
Trzeba przeżyć wczoraj - by obudzić się
dzisiaj.
Trzeba najpierw zgubić - żeby zacząć
szukać.
Trzeba być samemu - by cenić we dwoje.
Trzeba zamknąć drzwi - żeby ktoś
zapukał.
Trzeba się zapytać - by ktoś wskazał
drogę.
Trzeba poznać brutalność - by docenić
tkliwość.
Trzeba przestać bywać - by znów odczuć
bycie.
Trzeba przeżyć romans - by rozpoznać
miłość.
Trzeba najpierw umrzeć - by rozpocząć
życie.
Dziękuję Agnieszko ,że jesteś (szkoda,że aż tak daleko)
Komentarze (23)
Ten wczorajszy wiersz bardziej mnie urzekl, ale i ten
ma cos w sobie, co sklania do zastanowienia, a to ze
autor ma cos do powiedzenia to przeciez najwazniejsze.
tak... to rzeczy oczywiste... ale warto o nich czasem
przypomnieć :)
Wiersz spokojnie oddaje całą siłę życia i jego sens.
Ciekawie się czyta. Choć zostawiłbym tylko po jednym
"Trzeba" w każdej zwrotce wiersza - to spowoduje
poukładanie go i brak nerwowego biegu.
Ciekawy, mądry wiersz. Trzeba najpierw poznać... by
....
Super napisany, jak zawsze pieknym zrozumiałym piórem.
+
wszystkie wyliczone w wierszu uczucia ,odczucia i
sytuacje to słodko gorzki smak życia...trzeba
spróbować ,żeby go poczuć i zrozumiec
Bardzo mądry. "Trzeba przestać bywać - by znów odczuć
bycie.
Trzeba przeżyć romans - by rozpoznać miłość." - a te
dwie linijki chyba najbardziej mi się podobają
To wszystko należy do życia! pytań i odpowiedzi jest
wiele tylko dopasować do sytuacji!
nic dodac nic ująć nie wiemy czym jest dobro dopóki
ktoś nas nie skrzywdzi.. ale tu jest więcej
optymizmu:)