rzeczy przeszłe
ukryte za drżeniem rzęs
perlą się cicho
nie budź nadziei
Des-dur crescendo
choć miękki mrok
napina się oczekiwaniem
zasnęła tamtej nocy
z zamierającym
echem "Deszczowego"
autor
MEG
Dodano: 2013-10-29 19:10:30
Ten wiersz przeczytano 1689 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Pięknie oddana nostalgia
drganiem rzęs i powietrza...
Pozdrawiam.
Dziękuję Warszawianko, wzajemnie..
:)
Krótko i bardzo wymownie, wzruszający do głębi, dający
moc przemyśleń, jednym słowem piękny. Dziękuję, za
słowa uznania i pełne serdeczności, których tak
niewiele jest w dzisiejszym świecie. Dlatego są one
jak balsam i wielce bezcenne, przynajmniej dla mnie.
Toteż raz jeszcze dziękuję najpiękniej jak umiem wraz
z mymi ukłonami. Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę
spokojnego i miłego dnia zadumy i pozytywnych
refleksji
Ich moc czasami jest zgrabną, pomocną dłonią, Czasami
tonąć nie pozwala.
Uwielbiam Chopina:)
piekny a zarazem smutny:)
Twój wiersz miniatura warta jest rozwinięcia o tak
pozdrawiam
Potrafisz zanurzyć czytelnika w melancholii.
Dziękuję za lekturę i opinie :)
Miło mi jest Was gościć :)
Nie lubię Chopina... Lubię Twoje wiersze. To dobra
poezja, solidna. Pozdrawiam.:)
Łzy pomagają pogodzić się z tym, co było piękne, ale
już nie wróci.
..ciche łzy, one spadają jednogłośnie w rytmie tego
preludium/chyba?/
czytając sama czułam napięcie
pozdrawiam:)
Wzruszajaco, subtelnie i pieknie:)
Pozdrawiam:)
Jak zawsze u Ciebie bardzo metaforycznie. Wiersz
niezwykle delikatny, przesiąknięty smutkiem i
wrażliwością.
Pozdrawiam, Małgosiu
Pięknie i smutno.
Piękny, melancholijny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko.