Rzeźbiarz

gorzkie łzy co nocą
po policzkach płyną
jak dwa potoki wzbierające
na myśl że Ciebie już nie ma..

rwące rzeki pełne bólu
żłobią koryta w mojej twarzy
zachłannie..
wydzierają radość..

przypominają mi Ciebie
twe palce, pocałunki
którymi niczym rzeźbiarz tworzyłeś
uśmiech na mej twarzy..

i odszedłeś jak one
bez słowa, w mrok nocy
zostawiając morze łez
którego nic nie osuszy..

autor

etha

Napisany: 2007-04-15 Dodano: 2007-04-15 01:18:53

Ten wiersz przeczytano 679 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie