Rzuć jeden grosik

Rzuć jeden grosik

Marny człowieku
ubrany w konformizm
co siebie szukasz wśród tłumu
spojrzyj raz na mnie
przecież ty tak umiesz
płacić gdy nic nie rozumiesz

Rzuć jeden grosik
podatek od duszy
co o wolności marzyła
a ja pozwolę
żebyś odszedł syty
myślą jak jesteś prawdziwy

Kiedyś tak samo
jeden pośród wielu
szukałem siebie jak ślepiec
lecz w tłoku ludzkim
tylko psiska oczy
mówiły żyjmy dla siebie



Od tamtej pory
pustki zabłąkane
splotły się w jedność przetrwaniem
ludzka tęsknota i psie przywiązanie
nie ważne ile to daje
zostałem tutaj
z pochyloną głową
jak żywy obraz przesłanie
uśmiech w kapturze
przed światem ukrywam
i wyścig innym oddaję

Rzuć jeden grosik

Może zrozumiesz
jaka moja dusza
czym miłość nie z rąk mamony
i za nim pójdziesz
spojrzysz na mnie z żalem
że nie potrafisz być wolnym

Rzuć jeden grosik
podatek od duszy
co o wolności marzyła
a ja pozwolę
żebyś odszedł syty
myślą jak jesteś prawdziwy

autor

Elżbieta21

Napisany: 2009-10-20 Dodano: 2009-10-20 08:10:50

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie