sadend

Ciemna przestrzeń wokół
Nie widać nawet w mroku
Twych oczu wpatrzonych. Tak się stało…
Tak się stać musiało
Ze odszedłeś...
I już nie ma „kocham”
I nie ma „na zawsze”
Teraz myśli ciemne czeka mnie poddasze
Bo na nim mieszkać będzie,
Przy życiu twoim moje…
Zapomniane.
Wielkie twe pokoje zamieszkują przecież
Radość, szczęście, uśmiech, tak wiele i tak Malo.
A ja na poddaszu, jak stara fotografia
Czekać będę. Na cos co przytrafia
Rzadko się ostatnio, na miłość prawdziwa..
Bo twoją, jaką była, nie jaką się stała..
Bo do zdjęć się wraca.
A do tego co w nich?

autor

kamelcia

Napisany: 2008-02-03 Dodano: 2008-02-06 02:07:04

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie