Sala nr 202

czasem tak trudno nam jest zrozumieć..

z czterech gumowych prostopadłych do podłogi
z małymi wyszczerbieniami wpuszczającymi dzień
dowiedziałem się przypadkiem
że nikogo tu nie ma

z prostopadłej do czterech ścian
śmiejącej się czasem skrzecząco
dowiedziałem się także
że cztery prostopadłe do podłogi kłamią


są przecież czyjeś ślady
na równoległej do prostopadłej do czterech ścian
odgapiające wzory moich butów
i odciski palców pojawiające się właśnie wtedy
gdy ja trzymam rękę w tym miejscu!

z plamek na równoległej do podłogi podłogi
dowiedziałem się ostatnio
że istnieje drugi równorzędny świat
nazywany przez osobników mojej populacji
rzeczywistością

nie jestem jednak pewny, czy plamki nie kłamią
bo przecież gdyby tak było
czy ta obca istota w białym fartuchu
śmiałaby się w ten sam sposób co dnia
przechodząc obok jednej z moich
prostopadłych do równoległej do poplamionego nieba?

tak trudno jest nam dostrzec w nich ludzi

autor

Dusza Niespokojna

Napisany: 2007-12-29 Dodano: 2007-12-30 15:09:33

Ten wiersz przeczytano 756 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie