salomonowy bawół

Pięknie dziękuję Wszystkim za rzucenie okiem do tego
w(rz)ątku :)

beorn - Akurat w Twoich wierszach widzę podobne
dążenie do przedstawienia czegoś nieco inaczej, także
poprzez ucieczkę od tradycyjnych form. Tym bardziej
cieszy mnie, że tak uważasz :)

E_J - Jeśli chodzi o klasyfikację, musiałem oprzeć się
tej dostępniej na Beju, i w sumie nie bardzo
wiedziałem, jak wiersz sklasyfikować. Zdecydowałem się
na opis "romantyczny", bo w pewien sposób tekst
nawiązuje do Romantyzmu, w którym roiło się od
rozmaitych strzyg, upiorów, nimf wodnych, itp.

Oxyvia - Może nie tyle ona go kokietuje i ucieka,
tylko wprost przeciwnie - chce objąć i przelatuje
przez niego jak woda przez sito :) Pozawerbalne
pokazanie, że światy materialny i paranormalny, nie są
w stanie stykać się fizycznie, a co najwyżej
oddziaływać na siebie mentalnie, poprzez zmysły.
On chce objąć zjawę, podobnie jak zjawa jego, ale nie
jest to możliwe.
Dlatego także on - czarny (charakter) i ona - biała
(dama), bo podobnie biel i czerń leżą na tak
przeciwległych biegunach, że zapewne nie są w stanie
się pojąć (tu: objąć).
Hm... no to nagmatwałem, jak zwykle ;)

Super.

Niesamowity, widać zabawę słowem nic tylko podziwiać:)

Bardzo ciekawy wiersz. Podoba mi się.
:)

Szczena mi opadła... Szacun ;D

Ha ha ha! Bombowy ten romantyczny horror! I ów bawół
goniący za młodą dziewuchą, która go kokietuje dla
zabawy i wciąż mu się wymyka - dobre! (Tak to czytam).

A ten mord? Dla romantycznego klimaciku, jak sądzę. no
i oczywiście dla skojarzeń z mordą (tego starego). ;)
Naprawdę fajny, nie gorszy niż "Lilie" Mickiewicza,
która to ballada była również prześmiewcza w stronę
horrorów romantycznych. ;)

ki diabeł, czarodziej, duch? Salomon był królem mądrym
i bogatym, bawołów miał! a ileż dziewic :)

dobry, z rozmachem wiersz, trochę jak wampiryczny
taniec życia ze śmiercią... dzisiaj dama nie musi
schodzić z obrazu dla salonowego lwa:))

treść zatrzymuje, dobra:)

Wiersz jakich niewiele. Podoba się mi.

Przyciągnął mnie tytuł i warto było przeczytać,
świetna zabawa słowem:), ale czy klimat romantyczny,
to nie wiem:):)

Serdecznie pozdrawiam.E.

Niesamowity wiersz! Pod każdym względem..
Czyta się z zapartym tchem.
Początek skojarzył mi się ze "Strasznym Dworem"
Moniuszki, a dalej to już jazda bez trzymanki :))
Pozdrawiam!

Zauważyłem, że lubisz bawić się słowami i nasuwającymi
się skojarzeniami. Nie odrzucasz ich tylko budujesz z
nich narrację, tak, że zaczynają żyć własnym życiem.
Bardzo ciekawy rodzaj ekspresji.
Pozdrawiam. (+)

ciekawy ....salomonowy bawół..
pozdrawiam:-)))))) dzięki za wizytę u mnie

Ciekawa fantastyka. Świetny tytuł.
Wiersz naprawdę super.
Pozdrawiam

Bardzo sugestywny wiersz, dla mnie super:)