salon o zapachu świec

wybrałaem sobie kawałek z Baudelairem, mogę?

Nastrój spełnionego, szczęśliwego życia, które
odchodzi w spokoju. Zakończenie wiersza wzbudza
wzruszenie. Na uwagę zasługuje bardzo sugestywny
sposób budowania klimatu, przez dobrą obserwacje z
pozoru zwyczajnych rzeczy. Pozdrawiam :)

pięknie :)

Nasze życie jest jak to kino,teatr....Pozdrawiam.

Ladnie:)

W Twoich wierszach jest magia przekazu
zatrzymujesz czytelnika obrazami.
Wspomnienia i refleksja.

Ostatnia linijka - najważniejsza! Pozdrawiam :D

Jak zawsze, miło jest czytać Wasze refleksje,
dziękuję.
Wiersz powstał po wizycie u wujostwa, staruszkowie -
82, 83 lata. Uwierzcie mi, tam zobaczyłam obraz z
wiersza, gdy dostrzegłam., jak szykują się na śmierć,
a raczej są już gotowi.
Ciocia jeszcze dziarska, ale wszystko rozdaje, nie
żeby postradała zmysły, po prostu martwi się, co z tym
wszystkim się stanie, a są bezdzietni.
Wróciłam, ogarnęło mnie najpierw przygnębienie, jakbym
już zobaczyła ich w trumnie, ale później przygnębienie
zastąpił podziw. Oni są nadal radośni, wspominają,
wracają do przeżytych wspólnie chwil, a trochę ich
było przez te wspólne 60 lat...
Dziś rozmawiałyśmy przez telefon i przypomniał mi się
ten wiersz, o nich...

Wspomnienia, które toczą się w zwolnionym tempie,
ładnie...

piękny z nutka melancholii - przemijanie....
pozdrawiam:-)))

Pomilczę. Bardzo dobry przekaz. Pozdrawiam

Pięknie piszesz, amnezjo.

Ładne metafory w wierszu!
Pozdrawiam serdecznie:)

/zamknęli stare kino
a ty wciąż trzymasz mnie za rękę/ ładne...

Pamięć wspierana rekwizytami pamiątek i nowa
rzeczywistość, kłócą się ze sobą. I dopóki pamiętasz,
niecałkiem odejdzie.
Bardzo ładnie zbudowany nastrój .
Pozdrawiam. (+)