Sam świętuję
Wciąż uciekałem życiu jak zając
zacząłem wcześnie jeszcze za młodu,
tylko dziwiłem się uciekając
dlaczego jestem z tyłu nie z przodu.
Gasły nadzieje, padały spółki
topniał kapitał dany od życia,
zamiast oglądać świat z górnej półki
wylądowałem w strefie niebycia.
Przyszło mi spłacać życiowy kredyt
uzależnienia swojego skutek,
więc sam świętuję, choć nie znam biedy,
to uczuciowo jestem bankrutem.
Komentarze (34)
Jakże dotkliwą prawdę zostawiłeś w testamencie.
respekt dla pióra.pozdrawiam
Twój wiersz odbieram bardzo osobiście,choć odniosłem
sukces ale w duszy mam pustkę,pustkę,napisałeś super
gratuluję.
Myślę że na pewno nie jest to klimat obojętny skoro
zatrzymało się tak wiele osób
Dobra puenta pod rozwagę każdego człowieka, gdzie tak
naprawdę jest życie Plus Pozdrawiam i serdeczności:)
tak to się zdarza w życiu że nasze słabości często
doprowadzają do bankructwa uczuć, ważne jest że umiemy
przyznać się do błędów-miłych świąt
w życiu ważne są te chwile, których jeszcze nie znamy
- zatem optymistycznego wkroczenia w nowe!
strefa niebycia ...nie tylko twoim domem...
Już sam tytuł jest dwuznaczny. Z jednej strony smutek,
z drugiej optymizm. "Sam" - więc smutno, "świętuję" -
więc nie jest źle, masz siłę, żeby jednak świętować. I
wyczuwam pogodzenie się z losem: tak musi być, sam na
to zapracowałem:) Pozdrawiam ciepło - fortuna kołem
się toczy, jeszcze wszystko może się zdarzyć.
W wielu przypadkach tak jest niestety...i choć bogaty
materialnie uczuciowo smotny...smutne to i prawdziwe
Czasami w życiu tak bywa że gonimy za czymś co tylko
ułudą jest i kiedy się zreflektujemy że tak na serio w
życiu nie tego się chce mhm ja niepoprawna optymistka
myślę że nie wszystko jest stracone przecież miłość
może czekać gdzieś za rogiem...Wesołych Świąt! i
pozdrawiam serdecznie:)
Mądre słowa...życzę mniej samotności:)
No to wypijmy za zdrowie tych co w rowie!
Bardzo ciekawy wiersz,zmieniałabym jednak na
bliskoznaczne słowo uciekać.Użyte 2 razy w jednej
zwrotce razi. Reszta OK.
bardzo smutny wiersza, ale w swojej szczerości wielki,
faktycznie jest wielu ludzi, którzy są takimi
bankrutami, na szczęście póki życia, póty nadziei,
zawsze można wszystko zacząć od nowa :-)