sam zdecyduj... ?

chwilą które pomogły mi zrozumieć...

Bo to życie jest takie bez smaku...
Ciągła rutyna i brak czasu...
Brak przyjemności i płynącej z niej radości...
Brak miłośc...
...i cierpliwości.
Ciągły zgiełk codzienności,
przytłaczającej szarości...
Dający się we znaki brak dojrzałości.
Tych, Tamtych i Innych wielu...
Jednak najgorszy jest barak
dostrzegania sensu w tym całym...

BURDELU!

Pruderyjnie i całkiem obojętnie wyrażających swoje zdanie, biorących pod uwagę... jedynie...

ROZSTANIE!

Pomijając te i inne szczegóły...
popatrzmy teraz nieco wyżej, do góry.
Powróćmy do punktu o "miłości i ludzkiej bezsilności", bo mnie brakuje najbardziej...

JEGO!

W tym całym koszu wysublimowanej życzliwości...
sporządzonej dla ludzkiej tkliwości!

PRZECUKROWANEJ!
PRZESŁODZONEJ!

polanej LUKREM "rzeczywistości",
która początek ma tam gdzie się skończyła...
...i do niczego dobrego nie doprowadziła!
Mimo wszystko brak...

"JEGO"

NAJSILNIEJSZY JEST Z MOŻLIWYCH...
I doprowadził MNIE do rzeczy

NIEMOŻLIWYCH.

osobom które nie dały zapomnieć...

autor

agi11211987belligerent_ona2

Napisany: 2005-06-05 Dodano: 2007-01-10 12:40:45

Ten wiersz przeczytano 344 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie