Sami …….
Twój uśmiech poprawia mi humor,
Twe oczy radość wyrażają,
Twój nosek marszczy się delikatnie,
Gdy usta w półksiężyc się układają.
Twe dłonie delikatne, namiętne,
Sunące po moim ciele,
Niecierpliwe by poznać, zapamiętać,
W pamięci powtarzać miejsc wiele,
Me ciało nie podda się próbie,
Me usta poszukają Twych warg,
Me myśli znajdą się w Tobie,
W naszym świecie bez smutku i skarg.
Me dłonie tak ciepłe, chłonące,
Za nimi głodny poznania wzrok,
Czy zdążę się Ciebie nauczyć,
W noc, miesiąc czy też rok ??
Na pamięć uczę się Ciebie,
Chłonąć każdy centymetr ciała,
Wiedząc, że mogę o czymś zapomnieć,
Czy powtarzać ten temat byś Chciała ??
Twe opuszki jak myśli rozbiegane,
Biegnące rozpalając me ciało,
Sprawdzając, czy wszędzie już były,
Lecz zmysłom wciąż mało i mało.
Ucząc się przez poznanie, pieszczenie,
Mapy Twej, gdzie cel jest ukryty,
Twoich wzgórz, dolin i szlaków,
By razem zdobyć najpiękniejsze szczyty.
Twe ciało, smak jego poznania,
Twe odczucia, myśli to jak przejść nasze
góry,
Mnie poznać, zgłębić sferę doznań,
To jak płynąć jachtem, zwiedzając
Mazury.
Małe P
Komentarze (3)
Czy tak faktycznie sami?
"To jak płynąć jachtem, zwiedzając Mazury."
I łdne ujęcie:
" Twe dłonie delikatne, namiętne,
Sunące po moim ciele,"
w interesujacy sposob przedstawiasz odkrywanie i
milosne pozadanie
Piękny wiersz wywołujący przeszywający dreszcz emocji.
Wnikliwość autora jest na tyle niezwykła, że czytając
wiersz, każdy odniesie do swoich przeżyć, myśli i
emocji, przeżycia i odczucia bohaterów wiersza.
Zachwycająca jest ta chęć bliskości, czułości,
dzielenie się emocjami z drugą osobą i niezwykłe jest
porównanie tych doznań do przyrody, do uroczych Mazur.