samo życie

kiedyś przyjdzie czas

Wczoraj na ulicy spotkałem brata mego,
był podpity w siatce niósł trzy piwa.
Masz papierosa? – mam. Czemu pijesz kolego?
Żona mnie rzuciła a dusza jakaś wrażliwa.

Pewnie to zrobiła bo jesteś pijakiem?
Tęsknisz? Chcesz aby wróciła? – badałem,
masz wolną wolę, nie musisz być wrakiem.
Odwrócił się i odszedł, sam wśród drzew zostałem.

Potem z matką poważna rozmowa.
Nauczę Cię mamo prawdziwej miłości,
przestań ciągle za kimś się chować!
Bądź odważna, mam potrzebę bliskości.

Jakby coś zrozumiała i kiwnęła głową,
ale jak nauczyć matkę miłości do syna,
to zaiste wyzwanie, czy aniołowie pomogą?
Czy w sercu na zawsze pozostanie toksyna?

Na drodze do domu znów spotkałem brata.
Wypił swoje piwa, zmierzał po następne,
jestem pijakiem – powiedział i się rozpłakał.
Przytulił się do mnie, pomóż proszę – szepnął, cały był w udręce.

Pomogę jeśli zechcesz, terminarz cały rozpiszę.
Przyjdziesz jutro- zapytał, szczerymi łzami pozdrowił.
Czekałem dwie godziny, nikt nie przyszedł.
Nie byliśmy jeszcze gotowi…

autor

krolik2006

Napisany: 2014-10-19 Dodano: 2014-10-19 15:49:22

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie