Samoakceptacja

...bardzo na tak :)

Dziękuję Doroto i Lorenzo za poparcie myśli. Dobranoc.

Bardzo lubię miniatury :) Zdrówko!

Świetnie, krótko i mądrze:))

Dzięki Karolu za miłe słowa. Dobranoc.

Aniu szacun za miniaturę
pozdrawiam

Dziękuję nowym gościom za wizytę i komentarze.
mariat: msz mało kto ma taki dystans do siebie, aby
ocenić się obiektywnie.
Lubimy dzielić ludzi na my(ci dobrzy) i oni (obdarzeni
złymi cechami), dopiero kiedy życie stawia przed nami
wyzwania, okazuje się że my i oni to jedno. Pozwoliłam
sobie rozwinąć tę myśl, z którą wcale nie musisz się
zgadzać. Miłego wieczoru.

Aniu, Ty to potrafisz zmusić czytelnika do refleksji.
Dziękuje i pozdrawiam serdecznie, jak zawsze z
uśmiechem paaa :)))

Wiesz, myślę nad tym co napisałaś i jakoś nie jestem
zbyt ZA. Nawet siebie staram się nie okłamywać i
chyba przede wszystkim siebie, bo czyż można siebie
okłamać? Można ze sobą rozmyślać, ale okłamywać - jaki
sens?

Dziękuję wszystkim, którzy tu zajrzeli. Miłego
wieczoru.

a ja zawsze wiedziałem, że muszą mnie kochać, jakoś
żadne inne wyjście się nie nasuwa.
Pozdrawiam serdecznie

Jak zwykle mądre słowa.
Refleksja słuszna,trudno się z nią nie zgodzić...
Pozdrawiam serdecznie:)
-----------
P.S Krzemanko/Aniu przepraszam,że straciłaś czas na
mój epigramat,ale w myśl zasady przekazanej w twoim
doskonałym wierszu o ignorantach doszłam do wniosku,
że nie ma sensu by ten epigramt pozstał.
Miłego dnia życzę:)

Ciekawe spostrzeżenia... Wiersz daje do myślenia!

W takim razie - trudno ułomnym w okłamywaniu...
Krzemanko, ciepło Cię pozdrawiam, dziękuję za pamięć
:)

trafione w sedno :)