Samobójczy tunel

Nie odwróć się ode mnie
gdy popełnię grzech śmiertelny,
którego nikt mi nie wybaczy.
Jak wokół nie będzie nikogo,
wnet popłynie strumienia krew.

I już brak mnie …

Odchodzę w jasnym blasku tunelu
do innej, lepszej przestrzeni,
gdzie nie liczą się pieniądze,
lecz miłość- uczucie największe.
Dopiero teraz czuję ciepło życia,
które rozkosznie pieści ciało me
unosząc je w nieznane.
Tutaj żyć mogę inaczej,
jak w moich snach nierealnych,
lecz i tu bliskości mi brak.

Dla tych, kórzy przestali wierzyć w siebie.

autor

gucio

Napisany: 2004-08-10 Dodano: 2006-07-24 16:22:20

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie