Samosiejki
Strach sośniakiem się snuje. Szkarłatna
symfonia.
Stawom suknie stwardniały, sczerniał
szpilek stosik.
Spierzchły skronie sadzawkom, szron się
srebrnogości.
Starzeją się sroczęta. Sosna sepią
strojna.
Skrzydłowietrzny szaleniec sepleni
schrypnięty.
Strąca smyczkiem stokrotki, stokrotnie
spłoszone.
Skrzypce stroi sekretnie, składa skoczny
sonet.
Skędzierzawił sarenkom schłodzone
sukienki.
Starzejemy się skarbie, sieroci się
scherzo.
Siwiejące sądź skronie. Serdecznie spójrz
sercem.
Samosieją się strofy. Składają się
słowa.
Starzejemy się! Słyszysz! Stuletni
samowar
szepcze strofy safickie. Schowało się
słońce.
Schowajmy się starości. Scałuj smutki
słone.
Komentarze (75)
Nie dosyć ze sonet to jeszcze tautogram...
mistrzostwo!
Kunsztownie, pięknie :)
Serdecznie dziękuję kolejnym gościom :)
Nie przepadam za tym stylem:)
Ale Twoje tautogramy są świetne:)
Cóż:) Poezja:))
Pozdrawiam:)
Nie wiem jak Ty to robisz, ale robisz to świetnie.
Pozdrawiam.
Ewuś mistrzostwo ! Pozdrawiam :)
Świetny... pozdrawiam :)
Nie dość że tautogram to jeszcze sonet... wielkie
brawa :)
No cóż. Mistrzyni w temacie. Kłaniam się nisko.
TAK TAK.
Pozdrawiam serdecznie.
...bardzo dobry tautogram.
Brawo, ładnie.
:)
Ukłony i pozdrowienia.
słowo daję piękny wiersz ...
każde słowo jest perełką ...
Ewuniu, kolejny raz z przyjemnością gratuluję tak
pięknego tautogramu. Kiedy czytam Twoje cudeńka trochę
się czerwienię,że odstaję tak bardzo warsztatem od
Ciebie. Pozdrawiam, miłej nocy dla Ciebie Ewuniu.
Bardzo na tak przepiękny pozdrawiam serdecznie
Stello:)))