Samosiejki
Strach sośniakiem się snuje. Szkarłatna
symfonia.
Stawom suknie stwardniały, sczerniał
szpilek stosik.
Spierzchły skronie sadzawkom, szron się
srebrnogości.
Starzeją się sroczęta. Sosna sepią
strojna.
Skrzydłowietrzny szaleniec sepleni
schrypnięty.
Strąca smyczkiem stokrotki, stokrotnie
spłoszone.
Skrzypce stroi sekretnie, składa skoczny
sonet.
Skędzierzawił sarenkom schłodzone
sukienki.
Starzejemy się skarbie, sieroci się
scherzo.
Siwiejące sądź skronie. Serdecznie spójrz
sercem.
Samosieją się strofy. Składają się
słowa.
Starzejemy się! Słyszysz! Stuletni
samowar
szepcze strofy safickie. Schowało się
słońce.
Schowajmy się starości. Scałuj smutki
słone.
Komentarze (75)
Pracowity wiersz. Z podziwem pozdrawiam :)
Wspaniały tautogram Ewuniu :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Wszystko na "s" nawet typ wiersza,
w zaskakiwaniu Ewa jest pierwsza.
Miłego dnia Ewo, niczego mi nie brakuje, nawet
wzruszenia.
Serdecznie dziękuje kolejnym gościom :)
Ale się nastroiłaś - nie dostrzegam układanej
chałtury, a przecież materia nader trudna a wyraziłaś
ja poprawnie poetycko, czapki z głów:)
Nie dość że sonet, to jeszcze tautogram z rymami i
przesłaniem.
Majstersztyk!
Pozdrawiam Ewo :)
Znakomity :)
Dziękuję, Stefi :)
...na jednym tchu przeczytać się nie da; ale na dwóch
już tak:))
Dziękuje miłe panie za poczytanie :)
To samosiejka Maja-Marc, nie wymaga pracy :)
Brawo za pracowitość!
Pozdrawiam :)
chylę czoła .. za pracowitość pięknie tak napisać i
utrzymać rygor jednej literki - gratuluję też bogatej
treści
kapitalny i sensowny tautogram :)
ŚWIETNY TAUTOGRAM.
Schowajmy się starości (ach, gdyby tak można było...)