samotna
Krople deszczu
spływają strumieniami
po czarnych jak noc
szybach
w ciemnym pokoju
siedzi ona
zanurzona w
bezkresnym morzu
wspomnień o
szczęśliwym dzieciństwie
tęskni za czasami
młodości
żałuje niewykorzystanych
szans
nie ma z kim
podzielić się swoim smutkiem
jest samotna i
nieszczęśliwa…
dla Patrycji S. i wszystkich,ktorzy czasem nie wiedza, co poczac ze soba
autor
ewelina kraska
Dodano: 2005-04-09 11:15:25
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.