SAMOTNA KOBIETA

Dziękuję _wena_
Przykro mi, że tak cierpisz ( tulę)
Pozdrawiam serdecznie i bardzo Ci współczuję...

Wiersz chwyta za serce. Pół roku temu pochowałam męża
i do dziś nie mogę uporać się z pustką po nim i
każdego dnia za nim tęsknię :(
Serdecznie pozdrawiam autorkę :)

Wszystkim cieplutko dziękuję za poczytanie i
komentarze. Pozdrawiam serdecznie:)

Strasznie bolesna tęsknota . Piękny wiersz napisany
prostymi słowami a jednak bardzo porusza w człowieku
uczucia .To trzeba przeżyć aby tak pisać .
Pozdrawiam serdecznie

Ani sąsiedzi , ani rodzina nie zastapi Jego. To on
jest tym brakującym ogniwem przekazywanego daru zycia.

Nie taka powinna być kolej...
Pozdrawiam.

Nie taka powinna być kolej, nie matka powinna żegnać
dziecko... I nie ma boleśniejszej straty.
Pokazujesz, że czasem większe wsparcie można otrzymać
od obcych, znajomych niż od rodziny.
Dobrej nocy, pozdrawiam :)

Witaj Małgosiu:)

W niejednej rodzinie niestety tak jest:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Dobrze, że w bardzo trudnych chwilach jest ktoś na
kogo można liczyć.
Pozdrawiam.

Proszę się nie poddawać.
Serdecznie pozdrawiam

Dobra sąsiadka to jak rodzina:) Pozdrawiam :)

Życie potrafi być okrutne - dobrze opisana trauma
matki przeżywającej śmierć syna. Pozdrawiam serdecznie
:)))

Wiersz wzruszający - nieszczęście wielkie jest gdy
matka chowa swoje dziecko do grobu Pozdrawiam
serdecznie

Wierzę,że owym wiersze z pewnością poprawisz sąsiadce
nastrój.
Pozdrawiam.
Marek

Widzisz - dobrze że jest sąsiadka. W takiej traumie
nie wolno i nie powinno się siedzieć samemu.

Piękny wiersz.