Samotna i morze
http://www.youtube.com/watch?v=qZ0L1T3elPE
Niebo ma barwę ołowiu,
toń morska marszczy się gniewnie,
wiatr lekko szarpie za włosy,
żal nie chce odejść ode mnie.
Wypełnia serce po brzegi
i w oczach łzami się kręci.
Znów rozkrzyczały się mewy,
że nie zobaczę cię więcej.
Na falochronie samotna,
jakby na wyspie bezludnej
i żadne słowo nie odda,
jak pragnę uciec przed jutrem.
Szum duszę lekko kołysze,
każe mi szybko zapomnieć,
uwolnić się od uwidzeń,
nocą zasypiać spokojnie.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2013-04-14 12:39:25
Ten wiersz przeczytano 9079 razy
Oddanych głosów: 94
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (92)
Pobujalam sie troche na tym morzu z Toba chca
zapomniec takze o swoich troskach ,ale zapach morza
nie daje wciaz wytchnienia.
daje ogromny plusik
aż trudno uwierzyć w twoją samotność jest taka
poetycka, żal nie daje spokoju przemija powoli a
serce boli,boli.znam to ... radości ducha i miłosnych
snów zyczę
piękny smutek, pozdrawiam
Bardzo dobrze się czyta Twój wiersz. Temat też
ciekawy.
Jakbym tam z Tobą była... Pięknie! Pozdrawiam :))
Doskonały!Ja tak nigdy dobrze nie napiszę.Pozdrawiam
Wiersz jak malowany, smutek gdzieś mi ucieka gdy
czytam tak obrazowo ujętą melancholię. Pozdrawiam.
Lubię takie klimaty w wierszach.Pięknie
A ja zacząłbym szukać własnej poetyki, Ann. Niebo
barwy ołowiu - to rylec, po który sięgnęło już wielu
poetów żeby oddać smutek, beznadziejność.
A ciężaru ołowiu?
Wiem, że moje wczesne wiersze, które tutaj były
opublikowane do niedawna, też mają tę skazę, że
poruszają się w utartej nieco symbolice. Wszyscy
musimy przeżyć te tęcze, wiosny radosne w wędrówce do
samego siebie. Ale trzeba zapragnąć dojść. Myślę, że
jesteś na tyle okrzepła warsztatowo, że można Tobie
podnosić poprzeczkę. Jeszcze poza sercem wypełnionym
po brzegi, reszta podzespołów jest wporzo. Pozdrawiam
U ciebie zawsze wrze. Tylko skąd te negatywne emocje?
Chyba rozumiem, to taki katharsis.
Pozdrawiam ciepło. (+)
...wzruszasz barwą uczuć.Piękny "motyl" :-) muzyka
też świetna :-)
Bardzo wymowny i melancholijny Twój wiersz. Jeśli
możan to tylko kilka uwag technicznych.
Bliskość słów ...szum duszę...
powoduje zbyteczny szelest.
Natomiast słowo "uwidzeń" jest troszkę enigmatyczne,
choć nie przeczę ,że brzmiące poetycko.
Pozdrawiam ze zrozumieniem tęsknoty
słowa płyną jedno za drugim jak krople, prosto w serce
Piękny wiersz, gdyby tak można było... dziękuję i
serdecznie pozdrawiam :)
morski klimat, tęsknota i samotność
chylę czoła - b. dobry wiersz