Samotna i morze
http://www.youtube.com/watch?v=qZ0L1T3elPE
Niebo ma barwę ołowiu,
toń morska marszczy się gniewnie,
wiatr lekko szarpie za włosy,
żal nie chce odejść ode mnie.
Wypełnia serce po brzegi
i w oczach łzami się kręci.
Znów rozkrzyczały się mewy,
że nie zobaczę cię więcej.
Na falochronie samotna,
jakby na wyspie bezludnej
i żadne słowo nie odda,
jak pragnę uciec przed jutrem.
Szum duszę lekko kołysze,
każe mi szybko zapomnieć,
uwolnić się od uwidzeń,
nocą zasypiać spokojnie.
Komentarze (92)
Szkoda tylko, że mój wiersz oceniasz pod kątem osoby,
a nie pod kątem tego jak jest napisany.
Wielce się podoba, nikt nie ucieknie przed jutrem ,gdy
serce wypełnione po brzegi.pozdrawiam.
Wiersz jest po prostu rewelacyjnym oddaniem wrażliwej
duszy poety, który stworzył ten utwór.
Żal nie chce odejść, ale z jego pomocą powstał ciekawy
wiersz - delikatne metafory. Pozdrawiam.
Piękności jak zwykle :)Też Buziole:)
Piękny wiersz Aniu! Pozdrawiam cieplutko:)
Jak morze to port i marynarze,pilnuj się !
Pozdrawiam;)
Pięknie piszesz Ann, bardzo mi się podoba. Po
przeczytaniu uważam, że masz duży talent.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.
co złe i przykre zapomnieć...dobre przytulić do serca
i zasnąć...
Mimo ,że smutny wiersz ale piękną poezję tu wstawiłaś.
:)
Melancholią powiało i poezją,przy której się trzeba
zatrzymać - inaczej się nie da:)
Przeczytałam tak ,jak krzemanka "pragnę" ,aby zachować
"rytm szumu duszy":)Pozdrawiam ciepło:)
Może spisac rozterki serca i duszy i puścic z falą w
butelce, albo spalic...Ponoc pomaga. Bardzo zyciowe i
smutne wyznania, ale przecież zza ciemnych chmur w
końcu wyjrzy słońce. I może lepiej by brzmiało:
uwolnic się od złudzeń, zamiast "uwidzeń". Ciepłego
popołudnia :)
Piękny obraz brzegu morskiego podczas burzy. Żal...
takie zwykłe uczucie, a jakie wpływowe... :)
Piękny wiersz Anno i bardzo dobra podpowiedź Krzemanki
dla wyrównania rytmu w tym miejscu:)
Pięknie. W "stylu" Baczyńskiego. Pozdrawiam