Samotna wyspa
Bezludna wyspa
daleko poza horyzontem
stojąca mimo swej woli.
Tak widoczna,
tak piękna,
tak bogata...
niszczona.
Celofanowa,
dla ludzi myślących ze wiedzą,
łudzących się,
że widzą...
"wszechmocni" ślepcy.
Bezludna wyspa.
Ktoś kiedyś postawił tam
swoją starą flagę.
Dopłynął do brzegu,
odnalazł w głebi siebie...
wyspę.
Szczęśliwy
Tylko on wie o tym.
Tylko on zna swoje życie,
i wie jak odnaleźć drogę,
do wyspy.
Tylko on ją pielęgnuje.
Tylko ten rozumie to, co najważniejsze, dopiero gdy w sobie to odnajdzie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.