Samotne lata smutkiem się wloką
Tło do wiersza -
Obraz pięknej chorej kobiety w łóżku
Przed obrazem oparty ręką o fotel
młody mężczyzna twarz zwrócona do obrazu
Byliśmy młodzi, zakochani piękni swawolni
Tchnęłaś pięknym łagodnym zauroczeniem
Przywoływałem dla niej najpiękniejsze
miłosne słowa
Pragnęliśmy oboje żyć każdym dniem od nowa
Zabrał mi ciebie wiatr i zaniósł na pola
jesieni
Błąkasz się w bezkresie i już nic się nie
zmieni
Pozostał zapach pudru w szafach stroje
barwne
Ty z oczyma ku mnie miłości na obrazie
stale
Zabrało mi ciebie z znienacka prawie w
biegu
Nie zdarzyłem powiedzieć najważniejszego
Ze we mnie zawsze było uczucie wzniosłe
Więcej aniżeli miłość, jak na ołtarze modły
Młodością tryskałaś, w tańcu bezwolna
Poezja twoje serce i dusza opisywała
Patrzysz na mnie oczyma żywymi, mimo,
żeś..
Nie słyszysz słów moich, ulatują obok
gdzieś
Siadam przed tobą zachwytem w twoje oczy
One mnie widzą, w uśmiechu figlarnym
Pozostanę tak do moich dni ostatnich
Ty w obrazie w pięknym majestacie
Jestem jak łabędź nierozerwalny z tobą
Pusty, ty na obrazie, samotne lata się
wloką
Wzruszony niepewnością serca drżenia
Pokochałem, nadal kocham pełen uniesienia
Autor:slonzok
Komentarze (7)
Wzruszajaco, cieplo, slicznie.
Pozdrawiam z daleka.
Popraw . Nie zdążyłem. Samotny jest człowiek gdy kogoś
straci. Smutno u Pana dzisiaj, bardzo smutno.
Pokochałeś pięknie i prawdziwie, miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)
Witam:)
rozmarzyłam się czytając te piekne słowa
az łzy staneły mi w oczach obraz ukochanej osoby
zawsze bedzie w naszych sercach:)
co do Twojego u mnie komentarza
nie jest już małą dziewuszką jestem już dojrzałą
kobietą i dużo już lat mam poza sobą
wiersze pisane nie muszą być z naszego życia są
wymysłem fantazji lub też obserwacji
pozdrawiam serdecznie:)
Witaj...jak dobrze znów rozmarzyć się ponownie
przeżywać strofy romantycznie płynące porwał Cię mój
taniec i wiem że lubisz walca tęskne tango i czułość
dotyku tańcząc doznajemy wile uczuć a serce bije wraz
z muzyką odmłodzone radosne...dziękuję za śliczny
komentarz przepiękne frezje ich barwy rozświetliły
moją twarz śmieję się do Ciebie Bolesławie+++++
"Gdy się miało szczęście, które się nie trafia:
czyjeś ciało i ziemię całą,
a zostanie tylko fotografia,
to - to jest bardzo mało" napisała Maria Pawlikowska
-Jasnorzewska.
Pozdrawiam :)
A u Ciebie jak zwykle cieplo i romantycznie,choc
troche
smutno.Wierna milosc ma moc uzdrowicielska kochany
slaski
poeto:)Pozdrawiam bardzo serdecznie i zycze dobrego
dnia.