Samotne serca
Pod szafirowymi żaglami,
w łódeczkach,
jak z łupiny orzecha,
po oceanie tęsknoty,
płyną samotne dusze
do portu, gdzie
nikt ich nie czeka.
Z nadzieją,
że kiedyś odnajdą,
serca bliskie, gorące
i popłyną dalej,
już nie same.
Prosto w słońce.
Komentarze (46)
Każdemu z nas jest pisane szczęście.
Czasami niestety długo musimy do niego dążyć.
Ładny wiersz
Pozdrawiam i życzę Zdrowych i Pogodnych Świąt:)
Marek
Takie jest życie a samotne serca są wśród nas.
Miło czytać.
Pięknie to ujęłaś. Niektóre łódeczki w ogóle się nie
spotkają... :( A jeśli tak i przyciąganie będzie
obopólne, to zatoną......
...w sobie :)
Ślę moc serdeczności Loko. Udanej niedzieli.
pięknie, acz smutno:) pozdrawiam
Z tęsknotą tak jest, że najlepiej z nią w wierszu.
miłej niedzieli
Z nadzieją zawsze lepiej...Pozdrawiam serdecznie.
O wiele lepiej. Pozdrowionka.
Dziękuję Mario.Czy tak lepiej?
Loko - masz poza tytułem, w dość krótkim wierszu 2
razy "serca", a to nie powinno się przydarzać.
Wierzę, że zmienisz.
Ziu-ka to ma serce i dar przekazu miłości to jest
piękne ...
Mam coś dla Ciebie pod tym linkiem;
https://youtu.be/nY3IXFOWfw8
MIŁEGO OGLĄDANIA.
Niektóre samotne serduszka to słońce poparzy i znowu
same popłyną - to real. Wiersz jak to poezja, lepszy
od realu.
Pozdrawiam :)
Bardzo pięknie.
Pozdrawiam i głos zostawiam + ;)