Samotne serca
Pod szafirowymi żaglami,
w łódeczkach,
jak z łupiny orzecha,
po oceanie tęsknoty,
płyną samotne dusze
do portu, gdzie
nikt ich nie czeka.
Z nadzieją,
że kiedyś odnajdą,
serca bliskie, gorące
i popłyną dalej,
już nie same.
Prosto w słońce.
Komentarze (46)
Nadzieja jest...dobry wiersz;)Pozdrawiam.
Z nadzieją na lepsze
nadejdą takie dni na pewno
Pozdrawiam:)
Bardzo dobry wiersz pełen tęsknoty i
nadziei.Pozdrawiam+
Tęsknota i nadzieja, czasem połączy stęsknione serca,
odnajdą swój port...
Pozdrawiam serdecznie
Oczywiście, że nadejdzie i to w najmniej spodziewanym
momencie.
Pozdrawiam pa :)
Z nadzieją na lepsze jutro :)
Pozdrawiam.
Wyczuwam nutkę opotymizmu i wiary w słoneczne dni ...
Niech się spełni i wypełni Na miłośc warto czekać
Pozdrawiam serdecznie :)
I przyjdzie ten czas...
Ładnie.
Samotnym być, życiem się cieszyć
o fajnym jutrze codziennie śnić
z problemami umieć się zmierzyć,
właściwą drogą przez życie iść.
Taka moja drobna rada dla samotników,
bohaterów Twojego pięknego wiersza.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Ładnie i bardzo bajkowo. Pozdrawiam.
Ładnie, z nadzieją na lepszy czas
Ładnie!
Nie wolno się poddawać samotności i smutkowi, zawsze
tli się choćby iskierka nadziei.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj,
fajny, romantyczny tekst z bajkowym tłem...
Pozdrawiam.
przy odrobinie szczęścia wszystko się zdarzyć może i
stanie się tak, że popłyną razem w stronę słońca
loko, ślę serdeczności :)